Tell me a bit more about yourself! Who is Giulia Cauti?
I’m figuring it out, still.
What do you consider home (referring to the fact that you just graduated from the academy in Antwerp and are moving between workspace/living space/…)
I have moved so many times in my life that I had to learn how to find home within myself.
How did you end up at the academy in Antwerp? What has been your trajectory?
It’s been a dream of mine for years to attend the Academy; right before the pandemic hit in 2020, I was off from set work and I tried applying, thinking ‘I will never get in anyway’ – and then it happened. In the past few years, I have been working as mostly an assistant for costume teams in the film & tv industry between Italy, US and Brazil; I hold a bachelor in Fashion Design from the Fashion Institute of Technology, NYC.
Where is your studio located?
Currently, in Rome (Italy).
What was the story behind your master project? How did you get here step by step?
The choice of ’trauma’ as the main theme comes from personal reasons, but also from a reflection of the collective trauma that we have lived through in the last two years. Also, right before starting the master’s, a close friend had just undergone a surgery that left a scar on his back; he was afraid of showing it to me, but when he did, I had a moment of eureka that connected many dots in my head. Regarding the research on biomaterials, I had heard of them years ago while in Fashion school, so I thought it was a good time to try making some.
What are the starting points of your creative work/process?
Reading from a diverse array of sources, then getting to the studio and trying things out and seeing where they take you. Music is also a great companion, it gives me visions on colors and shapes. Although ultimately, the greatest inspiration for my work comes from observation and reckoning on past and present relationships of any kind.
Is there a person (e.g. an artist, or this could be anyone) who has influenced your practice?
All the people I have encountered in my life have left a trace that has influenced my practice – and they can have done me good or wrong. Either way, I’m grateful for the perspective I gained from them.
How do you want people to react/feel when they observe your work?
I get such diverse reactions and comments to my work that are much more interesting than any expectation I could attach to it.
Can you describe what you are working on now?
I am starting to do try outs on combining biomaterials with a sound experience activated by touch.
Do you have a favorite artist?
I can always turn to Lucian Freud for endless inspiration; most recently, Berlinde de Bruyckere.
If you could give 1 tip to students who are just now starting a visual arts education, what would you give them?
Be yourself, be excited about your work and don’t make things to please anyone, especially professors.
Vertel me eens wat meer over jezelf! Wie is Giulia Cauti?
Ik ben het nog steeds aan het uitzoeken.
Wat beschouw je als thuis (verwijzend naar het feit dat je net afgestudeerd bent aan de academie in Antwerpen en verhuist tussen werkruimte/leefruimte/…)
Ik ben zo vaak verhuisd in mijn leven dat ik heb moeten leren om een thuis te vinden in mezelf.
Hoe ben je op de academie in Antwerpen terechtgekomen? Wat is uw traject geweest?
Het is al jaren een droom van me om naar de academie te gaan; vlak voordat de pandemie toesloeg in 2020, had ik vrij van mijn werk en probeerde ik me aan te melden, denkend ‘ik kom er toch nooit in’ – en toen gebeurde het. De afgelopen jaren heb ik voornamelijk gewerkt als assistent voor kostuum teams in de film- en tv-industrie in Italië, de VS en Brazilië; ik heb een bachelor in Fashion Design van het Fashion Institute of Technology, NYC.
Waar is je studio gevestigd?
Momenteel in Rome (Italië).
Wat was het verhaal achter je masterproject? Hoe ben je hier stap voor stap gekomen?
De keuze voor ’trauma’ als hoofdthema komt voort uit persoonlijke ervaringen, maar ook uit een reflectie op het collectieve trauma dat we de afgelopen twee jaar hebben doorgemaakt. Ook had een goede vriend, vlak voordat hij aan de master begon, net een operatie ondergaan waarbij hij een litteken op zijn rug had overgehouden; hij was bang om het me te laten zien, maar toen hij dat deed, had ik een moment van eureka, dat veel puntjes in mijn hoofd met elkaar verbond. Wat het onderzoek naar biomaterialen betreft, ik had er jaren geleden al van gehoord toen ik op de Modevakschool zat, dus het leek me een goed moment om er een paar te gaan maken.
Wat zijn de uitgangspunten van je creatieve werk/proces?
Lezen uit verschillende bronnen, dan naar de studio gaan en dingen uitproberen en zien waar ze je brengen. Muziek is ook een goede metgezel, het geeft me visies op kleuren en vormen. Hoewel uiteindelijk de grootste inspiratie voor mijn werk voortkomt uit observatie en het nadenken over vroegere en huidige relaties van welke aard dan ook.
Is er een persoon (bijv. een kunstenaar, of dit kan iedereen zijn) die je praktijk heeft beïnvloed?
Alle mensen die ik in mijn leven ben tegengekomen hebben een spoor achtergelaten dat mijn praktijk heeft beïnvloed – en ze kunnen me goed of kwaad hebben gedaan. Hoe dan ook, ik ben dankbaar voor het perspectief dat ik van hen heb gekregen.
Hoe wil je dat mensen reageren/voelen als ze je werk zien?
Ik krijg zulke uiteenlopende reacties en commentaren op mijn werk dat die veel interessanter zijn dan welke verwachting ik er ook aan zou kunnen verbinden.
Kun je beschrijven waar je op dit moment aan werkt?
Ik begin uitprobeersels te doen over het combineren van biomaterialen met een geluidservaring die geactiveerd wordt door aanraking.
Heb je een favoriete kunstenaar?
Ik kan me altijd wenden tot Lucian Freud voor eindeloze inspiratie; meest recent, Berlinde de Bruyckere.
Als je 1 tip zou mogen geven aan studenten die nu net aan een beeldende kunstopleiding beginnen, wat zou je ze dan meegeven?
Wees jezelf, wees enthousiast over je werk en maak geen dingen om iemand een plezier te doen, zeker niet de professoren.
