Nelson de Bok geboren te Edegem 1999 heeft vrije grafiek gestudeerd op de academie. Hij maakt naast etsen ook olieverf- en ecoline schilderijen, tekeningen, zeefdrukken en sculpturen. De collectie die u hier geëxposeerd ziet is een combinatie van deze verschillende kunstvormen en technieken, waarmee hij een veelzijdig maar samenhangend verhaal wil brengen.
De expo is een inkijk in de innerlijke wereld van de kunstenaar. Zijn dromen en onderbewuste staan centraal in de kunstwerken. In onze dromen ziet alles er altijd anders uit dan in de realiteit. Wanneer je bijvoorbeeld droomt dat je in je woonkamer staat en weet dat het je woonkamer is, maar toch oogt en voelt het anders. Zo wordt de wereld in de tekeningen ook vormgegeven. De betekenissen die schuilen in onze dromen zeggen vaak iets over dingen die in onze gedachten spoken doorheen de dag. De werken hebben zo ook iets therapeutisch, omdat ze als objecten een idee geven over hoe de kunstenaar omgaat met de dingen die gebeuren in de reële wereld rondom hem.
In de politiek geladen werken van de kunstenaar komt naar voor hoe hij worstelt met onrechtvaardigheid. Andere werken voelen dan weer meer dromerig aan, maar nemen vaak die donkere sfeer met zich mee. Die beangstigende sfeer duidt het gevoel en de angst van de kunstenaar die de reële wereld hem bezorgt. Toch hebben de werken niet het doel hun publiek te overtuigen van een bepaalde mening – het werk staat op zich en wil enkel inspireren. Iedereen moet namelijk een manier vinden om de dagelijkse sleur te doorbreken en om op een leuke, veilige manier tot aan de overkant te zwemmen. Met zijn oeuvre laat Nelson de Bok zien hoe hij dit doet en hoopt hij anderen te inspireren om hun eigen manier te vinden om het gewicht van het leven te verlichten.
Sommige werken hebben een mythische sfeer en ontlenen beeldtaal uit religie. Met deze bewuste keuze schuift de kunstenaar de grote filosofische vragen naar voor. Wie zijn wij? Waarom zijn wij hier? En, als er al iets is na de dood, wat zou dat dan zijn? Zonder te antwoorden op deze vragen benadrukt de mysterieuze sfeer binnen de werken het ondoorgrondelijke mysterie dat het leven vasthoudt en ons zo prikkelt.
De zwart-witte esthetiek van de werken duidt op het feit dat de kunstenaar zijn dromen nooit in kleur herinnert. Hij plaatste de werken in een houten kader met een diepe rand om zo een inkijkgevoel te geven als een raamkozijn waarachter de wereld van de kunstenaar zich bevindt. De werken plakken niet tegen de kader, maar lijken te zweven als momentopnames uit zijn realiteit. De afwezigheid van glas maakt het werk kwetsbaar en zorgt samen met het kleine formaat voor een intieme dialoog tussen kunst en toeschouwer.
On view at Marc Lauwers – A Living Gallery.
