@lindestevens fotograaf

@inavanva fashion designer

Ik heb grafische vormgeving gestudeerd in Sint-Lucas. Daarvoor heb ik in het middelbaar toerisme gevolgd, omdat ik altijd wilde reizen. Maar uiteindelijk zag ik me daar toch niet in verder doen. Ik merkte wel dat een creatieve aanpak me wel lag, dus heb ik de stap naar grafische vormgeving gezet, omdat het toch wel allround is. In mijn master heb ik voor de toegepaste master gekozen omdat ik nog nooit stage had gedaan, en die praktische ervaring miste ik wel. Zo kon ik ook nagaan of de commerciële sector me misschien zou liggen, en dat was het geval! Daarom heb ik voor mijn masterproject samengewerkt met een  modestudent. Heel toevallig want ik kende die nog van vroeger. Ze contacteerde mij omdat ze op zoek was naar een printmaker. Ik had daar al wat ervaring mee in mijn bachelorproef, waar ik prints ontworp voor interieurs. We zijn dan gaan samenzitten om een concept te ontwikkelen. Hier heeft corona wel een rol in gespeeld, aangezien we genoodzaakt waren om  inspiratie op te doen in de buurt, in Antwerpen. Het onderwerp waartoe we hierbij kwamen was ‘lokale bloemen’. Er worden nog enorm veel bloemen geïmporteerd vanuit plaatsen waar werknemers in slechte werkomstandigheden en armoede tewerkgesteld zijn. Het leek ons daarom een goed idee om de schoonheid van lokale bloemen te benadrukken. 

Je werk werpt dus een kritische blik op de bloemenhandel? 

Ik heb lang getwijfeld om het activistisch te benaderen, maar ben er uiteindelijk toch niet op voort gegaan omdat ik het gevoel had dat ik eerder mensen wilde sensibiliseren in plaats van met de vinger te wijzen. Ik zou het gewoon al fijn vinden als mensen er stil bij staan. Toen ik mijn prints aan het ontwerpen was, dacht veel mensen al dat het ging om exotische bloemen en daar kwamen enthousiaste reacties op. Maar toen ze dan verder begonnen te lezen vanwaar de inspiratie kwam, waren velen wel positief verrast dat je die bloemen gewoon in het wild kan vinden. Dat vond ik wel een leuk effect. 

Hoe heb je dat project genoemd? 

Blooming Era. Tegenwoordig worden bloemen toch al meer in de media gebracht en tegenwoordig zijn bloemisten al meer bezig met natuurlijke bloemenplukweides. Het is een nieuwe tijd die aanbreekt, onze eigen natuur komt op de voorgrond. 

Vanwaar komt die interesse voor de lokale natuur?

Ik ben zelf van Kapellen, dus heb wel zelf veel in de natuur gezeten. Wij woonden ook echt achter een bos. Ik denk dat dat wel invloed heeft gehad op mijn praktijk. Als ik langsging bij mijn oma kreeg ik ook altijd de volle bloementour, dat vond ik wel altijd interessant. Ik heb ook lid bij Natuurpunt, dus ik ben er altijd wel graag actief mee bezig geweest. 

Hoe heb je dit dan net vertaald naar je eindproject? 

Tijdens die samenwerking met die modestudenten hadden we stoffen laten maken van de prints die ik had ontworpen, die zij dan vervolgens gebruikten om creaties van te maken. Hierbij had ik wel het gevoel dat ik het project wat uit handen aan het geven was. Toen kwam wel het besef dat ik meer dingen zelf wilde maken, dus ben ik terug gaan zeefdrukken op alles wat ik thuis had. Ik ben dan uiteindelijk geëindigd bij het bedrukken van grote doeken. Dit was wel een uitdaging, want mijn aanpak is vrij chaotisch en snel, maar uiteindelijk klopt dat wel in die vertaling naar een wild bloemenveld. Die grote doeken zal ik ook tonen op To Be bij Adrienne et Moi, maar ik heb ook extra dingen gemaakt, zoals  onder andere kussenhoezen. 

Heb je nog een tip voor beginnende studenten? 

Héél veel zelfstudie doen! 

——–

I studied graphic design at Sint-Lucas. Before that, I did tourism in high school, because I always wanted to travel. But in the end I just didn’t see myself continuing doing this. I noticed that a creative approach suited me, so I decided on graphic design, since it is a pretty all-round subject. In my master’s, I opted for the applied master because I had never done an internship before, and I really missed that practical experience. This way I could also explore and see whether the commercial sector would suit me, and it did! That’s why I collaborated with a fashion student for my master’s project. Very coincidentally, I already knew her from before. She contacted me because they were looking for a printmaker. I already had some experience with that in my bachelor thesis, where I designed prints for interiors. We then sat down together to develop a concept. Corona played a role in this, since we had to find inspiration nearby and around us, in Antwerp. The subject we came up with was “local flowers”. A huge number of flowers are still imported from places where employees have to endure poor working conditions and poverty. So we thought it would be a good idea to emphasize the beauty of local flowers.

So your work casts a critical eye on the flower trade?

I hesitated for a long time about approaching it in an activistic way, but in the end I didn’t go for it because I felt like I wanted to raise awareness rather than point the finger and accuse people. I would just love it if people would stop and just think about it. When I was designing my prints, a lot of people actually thought they were exotic flowers and were really enthusiastic about it. But when they started to read more about where the inspiration came from, many were positively surprised that you can find these flowers in the wild. I thought that was a nice effect.

What did you call that project?

Blooming Era. Nowadays, flowers are more in the media anyway, and nowadays florists are already more into natural flower-picking gardens. It’s a new era coming up, our own nature coming to the foreground.

Where does this interest in local nature come from?

I am from Kapellen, so I have spent a lot of time in nature myself. We lived behind a forest. I think that has had an influence on my practice. When I visited my grandmother I always got the full flower tour, which I found interesting time and time again. I’ve also been a member of Natuurpunt, so I’ve always liked to be actively engaged with nature.

How did you translate this into your final project?

During the collaboration with those fashion students, we had fabrics made from the prints I designed, which they then used to make their own creations. I had the feeling that I was handing over the project to someone else a little too much. Then I realized that I wanted to make more things myself, so I went back to screen printing on everything I had at home. I then eventually ended up printing large canvases. This was a challenge though, because my approach is quite chaotic and fast, but in the end it adds up in that translation to a wild flower field. I will also be showing those large canvases at To Be at Adrienne et Moi, but I also made additional things, such as pillow covers, among others.

Do you have any tips for beginning students?

Do a lot of self-study!