Guinness |

Fotografie is altijd wel aanwezig geweest, ook in mijn middelbaar. Ik heb KSO gedaan en zo is dat geleidelijk aan gegroeid. Ik heb me nooit echt de vraag hoeven te stellen “waarom fotografie?”. Voor mij is het een erg efficiënte en ecologische manier van werken die me vertrouwd is. Ik zie mezelf wel niet als fotograaf, maar beschouw mezelf meer als beeldend kunstenaar die met foto’s werkt. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met foto’s als op zichzelf staande objecten, in die zin dat ik meer met foto’s werk als installaties of sculpturen.

Hoe is dit idee dan tot ontwikkeling gekomen?

Voornamelijk omdat ik om te beginnen van de bachelor fotografie kom, maar ik wilde meer doen dan gewoon mooie foto’s maken. De premaster was hierbij handig om op een andere manier met foto’s te werken. Ik heb hierbij veel aan de feedback gehad van mensen die meer van sculptuur en installaties kennen.

Hoe pak je de creatie hiervan dan concreet aan?

Ik fotografeer voornamelijk objecten die ik tegenkom op willekeurige plaatsen en die vooral heel tijdelijk zijn, bijvoorbeeld een paal die scheef omgeslagen is. Dat kan dan volgende keer gerepareerd zijn, wat het beeld dan ook interessanter maakt. Van dergelijke taferelen maak ik dan een beeldenbank en daaruit kies ik beelden die ik wil uitwerken. Het is niet zo dat ik met een vooraf bepaald verhaal begin en dan beelden zoek en maak om dat verhaal tegemoet te komen. Het verband tussen de beelden zoek ik dan vooral tegen het einde. Zo laat je ook ruimte voor toevallige combinaties van beelden. Wat de meer technische kant betreft, bewerk ik mijn beelden enkel op die manier zoals je dat in een donkere kamer zou kunnen doen. Ik ga bijvoorbeeld geen zaken wegretoucheren. In mijn ogen kunnen die kleine foutjes net een beeld maken.

Zie je die beeldenbank dan als één project, of zie je dit als verschillende werken?

Meestal kies ik dan een hele reeks werken samen, wat dan eigenlijk op zichzelf staat als installatie. Het houdt ook niet in dat ik gebruikte beelden nooit meer opnieuw zal gebruiken in een volgende reeks. Die kunnen altijd op een andere manier gebruikt worden.

Is er dan een bepaalde kunstenaar die je heeft geïnspireerd om op een alternatieve manier met fotografie om te gaan?

Ik ben heel erg beïnvloed geweest door Wolfgang Tilmans. Ik was al met fotografie bezig toen ik hem tegenkwam, maar dat heeft eigenlijk een grote switch voor mij teweeg gebracht in de manier waarop ik omga met fotografie. Het is de eerste kunstenaar die ik zag die op een compleet andere manier met foto’s begon te werken. Hij werkt ook niet met fotoprojecten of genres, maar hij gaat hier erg eigenwijs mee om. Dat vind ik heel inspirerend om te zien. Ook de manier waarop hij het aanpakt en uitwerkt is altijd erg doordacht en vernieuwend.

Welk project ga je tonen in de kerk?

Dat zal een combinatie zijn tussen mijn premaster werk enerzijds en mijn huidige projecten. Dus een transitiewerk eigenlijk.

Als men jouw foto’s of installaties gaat bekijken, wat zou je willen dat mensen ervan opsteken?

Ik heb graag dat mensen op een andere manier naar hun omgeving beginnen kijken. Ik breng graag de aandacht op die subtiele, menselijke, willekeurige manipulaties in het landschap, bijvoorbeeld een omvergereden paal, of vingerafdrukken op een auto.

Moest je nu één advies kunnen geven aan studenten die met fotografie (beginnen) werken, wat zou dat dan zijn?

Houd je niet teveel vast aan regels die al voorgeschreven zijn. Neem niet gewoon aan dat je altijd je foto’s aan de muur moet hangen, of dat je het moet uitwerken in een boek. Dat zijn zaken die je in vraag kan stellen.

Photography has just always been there, even in my high school. I did KSO and that’s how my fascination gradually grew. I never really had to ask myself the question “why photography?”. For me it is a very efficient and ecological way of working that is simply familiar to me. I do not consider myself a photographer, but consider myself more of a visual artist who works with photographs. For example, I am now working with photographs as stand-alone objects. Now, I am approaching it more and more as an installation or a sculpture.

How did this idea develop?

Mainly because I came from the bachelor of photography to begin with, but I wanted to do more than just make pretty pictures. The premaster was useful to work with photographs in a different way. I got a lot of feedback from people who know more about sculpture and installations.

And how do you approach this?

I mainly photograph objects that I encounter in random places and that are mostly very temporary, for example a pole that has been knocked over crookedly. This could be repaired the next time, which makes the image more interesting. As I gather these sceneries, I create an image bank from which I select images I want to work on. I don’t start with a predetermined story and then look for and make images to meet that particular story. I look for the connection between the images I caught, especially towards the end. This also leaves room for accidental combinations. On the more technical side, I only edit my images the way you might do in a darkroom. For example, I don’t retouch things away. In my mind, those little mistakes can just make an image.

So do you see that bank of images as one project, or do you see this as different works?

Usually, I pick a whole series of works together, which then actually stands on its own as an installation. But this doesn’t mean that I will never reuse used images in a subsequent series. They can always be used in a different way.

So is there a particular artist who has inspired you to approach photography in an alternative way?

I have been very influenced by Wolfgang Tilmans. I was already into photography when I met him, but that actually made a big switch for me in the way I approach photography. It’s the first artist I saw who started working with photographs in a completely different way. He also doesn’t work with photo projects or genres, but he goes about this in a very idiosyncratic way. I find that very inspiring to see. Also the way he approaches it and develops is always very thoughtful and innovative.

What project are you going to show in the church?

That will be a combination of my premaster work and my current projects. So a transition work actually.

When people go to see your photographs or installations, what would you like people to learn from them?

I would like it if people started looking at their surroundings in a different way. I like to draw attention to these subtle, human, random manipulations in the landscape, for example a pole that is knocked over, or fingerprints on a car. The temporariness of these situations makes the image interesting.

If you could give one piece of advice to students who are (beginning to) work with photography, what would it be?

Don’t cling too much to rules that are already prescribed. Don’t just assume that you always have to hang your photos on the wall, or that you have to present is as a book. Those are things you can and should question.